Όλοι μας, έχουμε δει κάποια στιγμή στο παρελθόν, μια κονσόλα ήχου. Είτε σε κάποια συναυλία, είτε σε κάποια ομιλία. Αυτά τα μηχανήματα, είναι ορισμένες ειδικές κατασκευές, που στόχο έχουν την μίξη πολλών μουσικών οργάνων, μικροφώνων, ή ακόμα και υπολογιστών και την αναμετάδοση τους στα εκάστοτε ηχεία που βρίσκονται στο χώρο.

    Η χρήση της μπορεί να διαφέρει από καταναλωτή σε καταναλωτή. Μπορεί να είναι από μια απλή, σχεδόν οικιακή χρήση, έως και επαγγελματική. Για παράδειγμα, ένας ερασιτέχνης, θα μπορούσε να αγοράσει μια κονσόλα ήχου, με σκοπό να ηχογραφεί τον εαυτό του, ή ακόμα και να συνδέσει στην κονσόλα, τον υπολογιστή του. Αν κάποιος περάσει στην επαγγελματική χρήση, τότε τα πράγματα αλλάζουν ριζικά. Σε εκείνη την περίπτωση, ο εκάστοτε ηχολήπτης, έχει να επεξεργαστεί αρκετές παραπάνω παραμέτρους, από ότι ένας ερασιτέχνης.

    Οι άνθρωποι που μπορούν να χειριστούν μια κoνσόλα, δεν χρειάζεται να έχουν παραπάνω του μετρίου γνώσεις. Αρκεί, να πειραματιστούν μόνοι τους, με σκοπό να βρούνε κάποιες ρυθμίσεις που δεν είναι τόσο προφανείς.

    Υπάρχουν δύο ειδών κονσόλες ήχου. Οι αναλογικές, και οι ψηφιακές. Στις αναλογικές κονσόλες ήχου, ο χρήστης, θα πρέπει να αλλάζει τις ρυθμίσεις μέσω κάποιων φυσικών κουμπιών, που βρίσκονται στην επάνω όψη της κονσόλας. Αυτές οι κονσόλες, είναι οι πιο διαδεδομένες, καθώς και οι πιο κλασικές.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΙΑΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ ΚΟΝΣΟΛΑΣ)

    Στις ψηφιακές κονσόλες ήχου τώρα, τα πράγματα είναι λίγο πιο ιδιαίτερα, καθώς πάνω στην κονσόλα, δεν υπάρχουν καθόλου κουμπιά και ποτενσιόμετρα. Η ψηφιακή κονσόλα, συνδέεται απαραίτητα με ένα κινητό τηλέφωνο, με μια ταμπλέτα, ή ακόμα και με τον υπολογιστή, μέσω ενός ειδικού σήματος Wifi που εκπέμπει η ίδια. Έτσι, αυτές οι κονσόλες, υποχρεώνουν τον χρήστη, να βρίσκεται συνδεδεμένος με το κινητό τηλέφωνο του στο σήμα που εκπέμπει η κονσόλα, με σκοπό, να χειρίζονται εξ’ ολοκλήρου την κονσόλα, μέσω του κινητού τους. Ακόμα ένα πλεονέκτημα που προσφέρει η ψηφιακή κονσόλα έναντι της αναλογικής, είναι πως ο χρήστης της, δεν χρειάζεται να βρίσκεται «πάνω» απο την κονσόλα, αλλά μπορεί να απέχει λίγα μέτρα από αυτή, καθώς ο χειρισμός της, γίνεται εξ’ ολοκλήρου μέσω του κινητού τηλεφώνου.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΚΟΝΣΟΛΑΣ)

    Περνώντας τώρα στο κομμάτι της λειτουργίας μιας κονσόλας, θα ήθελα να επισημάνω, πως ο καθένας μπορεί να μάθει να χειρίζεται μια κονσόλα ήχου, καθώς όπως προανέφερα, δεν απαιτούνται παραπάνω του μετρίου γνώσεις.

    Η κάθε κονσόλα ήχου, έχει εισόδους όπου μπορεί κάποιος να συνδέσει μικρόφωνα, μουσικά όργανα, ή και έναν υπολογιστή. Ο αριθμός των εισόδων τις κάθε κονσόλας, μπορεί να διαφέρει. Υπάρχουν κονσόλες ήχου, με δύο εισόδους, αλλά υπάρχουν και κονσόλες ήχου με 32 εισόδους. Σε αυτές τις εισόδους, συνδέονται τα ανάλογα καλώδια, με τα αντίστοιχα ακροφύσια. Υπάρχουν δύο ειδών ακροφύσια όσον αφορά την είσοδο του ήχου σε μια κονσόλα. Τα πρώτα, είναι τα 6.5 mmJack, ή αλλιώς γνωστά και ως «καρφιά», όπου μεταφέρουν τον ήχο από μικρόφωνα, ή μουσικά όργανα. Τα δεύτερα ακροφύσια που υπάρχουν είναι τα XLR, καθώς αυτά, μεταφέρουν τον ήχο κυρίως από μικρόφωνα, χωρίς να αποκλειστεί η χρήση τους και σε μουσικά όργανα.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΡΦΙΑ vs XLR)

    Κάνοντας εδώ μια παρένθεση, θα ήθελα να προσθέσω πως κάποιος μπορεί να συνδέσει τον υπολογιστή του σε μια κονσόλα ήχου, μέσω ενός καλωδίου 3.5mmJack, και ενός αντάπτορα που θα χρειαστεί, με σκοπό το ακροφύσιο να ταιριάζει στις εισόδους της κονσόλας.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ JACK ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΤΟΡΑ)

    Σε κάθε κονσόλα ήχου, οι είσοδοι, χωρίζονται σε κανάλια. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε το κάθε κανάλι, αν χωρίσουμε την κονσόλα ήχου σε κάθετε λωρίδες.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΟΝΣΟΛΑΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΣΕ ΚΑΝΑΛΙΑ)

     Έτσι, με αυτόν τον απλό τρόπο, μπορεί κάποιος να εισάγει τον ήχο που επιθυμεί στην κονσόλα που διαθέτει. Μόλις ο ήχος, περάσει μέσα στην κονσόλα, τότε ο χρήστη θα πρέπει να κάνει κάποιες ρυθμίσεις, με σκοπό να τον μετατρέψει στην βέλτιστη ποιότητα του. Αυτές οι ρυθμίσεις είναι απλές. Ο χρήστης, θα πρέπει να ρυθμίσει κατάλληλα τα μπάσα, τα μέσα καθώς και ψηλά του κάθε καναλιού. Πιο συγκεκριμένα, τα μπάσα, είναι οι χαμηλές συχνότητες του ήχου. Τα μέσα, είναι οι μέσες συχνότητες του κάθε ήχου, και τα ψηλά, με την ίδια αναλογία, είναι οι ψηλές συχνότητες του ήχου. Τα παραπάνω, πρέπει ο χρήστης, να τα ρυθμίσει σε κάθε ένα από τα κανάλια εισόδου που έχει η κονσόλα ήχου του. Δεν υπάρχει κάποια στάνταρ ρύθμιση σχετικά με αυτά. Η ρύθμιση τους, γίνεται ανάλογα με την πηγή του ήχου.

    Στα μικρόφωνα επίσης, υπάρχει ακόμα μια επιπλέον ρύθμιση που θα πρέπει να κάνουν οι χρήστες, δηλαδή στην καρδιά του μικροφώνου. Καταρχάς, ας εξηγήσω τι είναι η καρδιά. Η καρδιά σε ένα μικρόφωνο, με απλά λόγια, είναι από ποια απόσταση από το μικρόφωνο, μπορεί να ακούγεται κάποιος. Όσο πιο αυξημένη είναι, τόσο πιο μακριά μπορεί να ακούγεται ο ομιλητής. Παρακάτω, μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία με εξήγηση για κάθε κουμπί, και κάθε ποτενσιόμετρο.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΠΟΤΕNΣΙΟΜΕΤΡΑ)

     Αφού ο χρήστης ρυθμίσει κατάλληλα τα παραπάνω πράγματα, τότε είναι έτοιμος να αυξήσει την ένταση σε εκείνο το κανάλι. Εδώ, θέλω να επισημάνω πως, αυξάνοντας την ένταση από ένα κανάλι, δεν είναι υποχρεωτικό να ακούτε κάτι στα ηχεία σας. Το θέμα όμως των ηχείων, καθώς και της εξόδου του ήχου, θα το θίξω στο τέλος. Σε όλα αυτά, τη διαφορά την κάνει, ένα απλό κουμπί. Το κουμπί της σίγασης. Όπως ονομάζεται αυτό το κουμπί, δεν χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση. Είναι ένα κουμπί, το οποίο, με το πάτημα του, κάνει σίγαση στο εκάστοτε κανάλι. Έτσι, για να μπορέσετε να ακούσετε το οτιδήποτε, θα πρέπει το κανάλι σας, να ΜΗΝ βρίσκεται σε σίγαση.

    Μόλις κάνετε τις παραπάνω ενέργειες, είστε έτοιμοι για την εξαγωγή του ήχου από την κονσόλα. Όπως και για την εισαγωγή του ήχου, έτσι και για την εξαγωγή του, η κάθε κονσόλα, έχει ανάλογες εξόδους. Οι έξοδοι μια κονσόλας, ξεκινάνε από δύο και αυξάνονται ανάλογα με την χρήση της κάθε κονσόλας. Για την έξοδο του ήχου από την κονσόλα, χρειάζονται τα κατάλληλα καλώδια, με τα αντίστοιχα ακροφύσια.

    Οι τρόποι με τους οποίους μπορούν οι κονσόλες ήχου να εξάγουν τον ήχο, είναι τρεις. Τρία λοιπόν, είναι τα ακροφύσια που είναι υπεύθυνα για την εξαγωγή του ήχου. Τα πρώτα ακροφύσια, είναι τα 6.5 mmJack, ή αλλιώς γνωστά και ως «καρφιά». Τα δεύτερα ακροφύσια, είναι τα XLR. Και τα τρίτα ακροφύσια, είναι τα καλώδια εν ονόματι Speakon, τα οποία μπορείτε να τα δείτε σε φωτογραφία παρακάτω. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν και των τριών ειδών εξαγωγείς σε μια κονσόλα.

(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: SPEAKON ΚΑΛΩΔΙΑ)

    Μόλις συνδέσετε το κατάλληλο καλώδιο στην αντίστοιχη υποδοχή της κονσόλας, θα πρέπει να ρυθμίσετε την κονσόλα, ώστε να εξάγει τον ήχο. Σε σύγκριση με την εισαγωγή και επεξεργασία του ήχου, αυτό το βήμα, είναι με διαφορά το πιο εύκολο. Το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να ρυθμίσετε την ένταση εξαγωγής, από τα ανάλογα ποτενσιόμετρα. Παρακάτω, μπορείτε να δείτε ένα υπόδειγμα ρύθμισης των ποτενσιόμετρων εξόδου.

    Μόλις ρυθμίσετε την ένταση εξόδου, τότε είστε έτοιμοι να απολαύσετε τον ήχο σας από τα ηχεία. Θέλω να υπενθυμίσω πως ΔΕΝ συνδέονται όλες οι κονσόλες ήχου κατευθείαν στα ηχεία. Σε αρκετές κονσόλες ήχου, θα πρέπει να διαμεσολαβήσει κάποιου είδους ενισχυτής, με σκοπό να ενισχύσει το σήμα που θα στέλνετε στα ηχεία, ώστε να ακούγεται πιο δυνατά.

Ως αναφορά την σύνδεση μιας κονσόλας ήχου σε ηχεία, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας διάφορες παραμέτρους. Αυτές είναι, ο τύπος της κονσόλας σας, ο ενισχυτής σας, καθώς και τα ηχεία σας. Όλες οι κονσόλες, χωρίζονται σε δύο τύπους. Ο πρώτος είναι οι κανονικές κονσόλες, οι κονσόλες που δεν έχουν αυτοενίσχυση.

    Σε αυτές τις κονσόλες, μετά την έξοδο του ήχου από την κονσόλα, θα πρέπει να εισάγετε τον ήχο σε έναν ενισχυτή. Μετά τον ενισχυτή, ο ήχος θα στέλνεται στα ηχεία που έχετε. Ο δεύτερος τύπος, είναι οι αυτοενισχυόμενες κονσόλες. Αυτές οι κονσόλες, έχουν ενσωματωμένο ενισχυτή. Έτσι, μπορείτε να συνδέσετε απευθείας τα ηχεία σας στις εξόδους της κονσόλας σας, χωρίς να μεσολαβήσει κάποιος έξτρα ενισχυτής.

    Για τον ενισχυτή, δεν μπορώ να σας πω πολλά, καθώς συνήθως είναι ένας ενισχυτής ήχου που έρχεται μαζί με τα ηχεία. Έτσι, αν έχετε κάποια ηχεία τα οποία χρειάζονται ενισχυτή, τότε κατά πάσα πιθανότητα, έχετε και κάποιου είδους ενισχυτή. Αν βέβαια, θέλετε να αγοράσετε έναν ενισχυτή, θα πρέπει να κοιτάξετε προσεκτικά, το πλήθος τον εξόδων που έχει, καθώς και τα συνολικά Watt που αντέχει ο ενισχυτής.

    Τα Watt, είναι μια μονάδα μέτρηση της ισχύος. Την χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε την ισχύ που έχει ένα ηχείο, καθώς και την ισχύ την οποία αντέχει ένας ενισχυτής.

    Τώρα το τελευταίο κομμάτι εξοπλισμού που θα χρειαστείτε, είναι τα ηχεία. Πρέπει να σας πω, πως ακόμα και τα ηχεία, χωρίζονται σε υποκατηγορίες. Οι υποκατηγορίες των ηχείων, είναι δύο: τα κανονικά ηχεία, τα οποία για να αποδώσουν και να ακούγεται ο ήχος σας σε αυτά, θα πρέπει να υπάρχει ένας ενισχυτής ανάμεσα στην κονσόλα και τα ηχεία. Έτσι ο τρόπος σύνδεσης τους, διαμορφώνεται ως εξής. Η έξοδος της κονσόλας ήχου, θα δρομολογηθεί στην είσοδο του ενισχυτή. Με την σειρά της, η έξοδος του ενισχυτή, θα προωθήσει τον ήχο στα ηχεία.

    Η επόμενη κατηγορία, είναι τα αυτοενισχυόμενα ηχεία. Αυτού του είδους τα ηχεία, ΔΕΝ χρειάζονται ενισχυτή, με αποτέλεσμα, η έξοδος της κονσόλας ήχου, να προωθεί τον ήχο στα ηχεία, τα οποία θα ενισχύσουν μόνα τους τον ήχο, και θα τον αναπαράγουν στην κατάλληλη ένταση. Στις δύο παραπάνω κατηγορίες, μπορούν να συνδεθούν, με την κατάλληλη συνδεσμολογία, όλες οι κονσόλες ήχου.

    Έτσι, με βάση τα παραπάνω βήματα, έχετε επιτύχει να εισάγετε τον ήχο σας στην αντίστοιχη κονσόλα ήχου. Να τον επεξεργάζεστε με τέτοιο πάντα τρόπο, ώστε να καταφέρετε να έχετε την βέλτιστη ποιότητα, και να τον εξάγετε με προορισμό προς τα ηχεία σας.

    Αυτό, ήταν ένα άρθρο, το οποίο θα βοηθήσει τους αρχάριους να κάνουν το πρώτο τους βήμα στον τεράστιο αυτό κόσμο της ηχοληψίας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ αν κάποιος έφτασε μέχρι αυτό το σημείο και θα ήθελα να σας ευχηθώ: καλές ηχοληψίες, και καλή συνέχεια !!!

Υπάρχει έντυπη γονική συναίνεση, για ανάρτηση φωτογραφικού υλικού

στον ιστότοπο του Σχολείου μας!

Άρθρο του μαθητή μας: Παπαδόπουλου Γεώργιου

• < Προηγούμενο
• Επόμενο >